Maandag 13 mei was het zover. Mijn eerste CiviCamp. Ik werk inmiddels al een paar jaar met CiviCRM en het leek me goed om wat meer betrokken te zijn bij de community. Ik vond het wel spannend. Ik heb immers geen verstand van ICT, ik heb een sociale opleiding gedaan. Ik ben coördinator van een maatjesproject en gebruik CiviCRM om vast te leggen wie maatje van wie is. We zijn een kleine organisatie met slechts twee parttime medewerkers, maar ik zou mijn werk niet kunnen doen zonder CiviCRM.
Bij binnenkomst merkte ik een ontspannen sfeer van ons-kent-ons. Ik zag veel mannen met laptops, soms in groepjes bij elkaar. Achterin de zaal stonden een hoop koffers en bagage. Ik zag iemand met een programmaboekje. Hij bestudeerde de tabel met programmaonderdelen alsof het een wiskunde opgave was en zette kruisjes bij interessante workshops zoals een kind dat doet bij speelgoed in de intertoys folder. Ik bemachtigde ook een programmaboekje en probeerde wijs te worden uit alle Engelse termen en te bedenken welke workshops relevant voor mij konden zijn. Bij de opening van de conferentie viel me gelijk mee hoe goed ik het Engels kon volgen. Het scheelt natuurlijk dat voor veel mensen Engels niet de moedertaal is.
De eerste workshop die ik volgde was van Amnesty. Ik vond het leuk om te horen hoe CiviCRM echt een probleem oplost in de organisatie. En hoe doelgericht er wordt gewerkt. Daar houd ik van. Daarna volgde ik een interactieve workshop over hoe je CiviCRM (niet) moet implementeren in je organisatie. De grap daarbij is dat IT-ers vaak denken vanuit de techniek. IT-ers kunnen een oplossing bedenken die niet het echte probleem op de werkvloer oplost, of denken dat een CRM systeem simpelweg geïmplementeerd kan worden door als manager Excel te verbieden. In mijn wereld werkt het meestal beter om mensen vroegtijdig te betrekken bij het proces en hen mee te nemen in het grote plaatje. Vervolgens was ik bij een demonstratie van Civi Volunteer, waar ik nog wel interessante ideeën opdeed voor onze organisatie. Hoewel de evenementen die we organiseren nu nog zijn klein zijn, dat een Excel-sheet afdoende is. ;-)
In de pauze ontmoette ik (gelukkig!) een lotgenoot die net als ik geen verstand had van IT, maar wel betrokken is bij een tof project. Ik kon haar een klein stapje verder helpen door te vertellen hoe wij CiviCRM gebruiken en wat mij geholpen heeft om het me eigen te maken. De lunch was goed verzorgd en smaakte heerlijk en we konden lekker genieten van het zonnetje.
De lightning talks waren veel te technisch voor mij en gingen finaal langs me heen. Maar ik leefde op bij de workshop over CiviMobile. CiviMobile heeft mijn leven namelijk een stuk eenvoudiger gemaakt. Als ik nu door mijn werkgebied fiets en voor de flat nog even wil opzoeken op welk nummer ik moet zijn, kan ik dat eenvoudig opzoeken op mijn telefoon. En als ik voor een dichte deur sta en degene wil bellen met wie ik een afspraak heb, hoef ik niet eerst via de browser in te loggen en op een website (die mobiel niet goed werkt) het telefoonnummer op te zoeken, deze te kopiëren en deze in mijn belscherm te plakken. Nee, ik open de app van CiviMobile, klik op het telefoonnummer van het contact en ik kan bellen. In de workshop hoorde ik weer allerlei nieuwe mogelijkheden, dus nog diezelfde week hebben we een update gedaan van CiviMobile.
De “unconference” was een discussie tussen techneuten over hoe vaak er updates van CiviCRM moesten komen. De mooiste opmerking kwam van een gebruiker die zich afvroeg waarom de gebruikers zelf niet aan het woord kwamen. Waarna een techneut vervolgens weer het woord nam. ;-)
Al met al was het goed om CiviCamp een keer mee te maken. De sfeer te proeven, bij workshops te zijn. Of ik de volgende keer weer ga weet ik nog niet. Ik voelde me niet altijd op mijn plaats tussen de techneuten, al heb ik wel de indruk dat wat kruisbestuiving met niet-techneuten goed is. Liever zou ik af en toe contact hebben met ‘lotgenoten’. Mensen die ook bij een kleine organisatie werken, niet veel verstand van IT hebben en toch CiviCRM gebruiken. En dan het liefst ook nog in de buurt en in het Nederlands. Iemand ideeën? Oh ja, met in de buurt bedoel ik in de buurt van Ede. Ede? Ja, ik snap dat Amsterdam de enige stad in Nederland is die je kent. Huh, je kent Ede wel? Dat is bijzonder. Waarvan dan? Oh, de sprint wordt daar gehouden, natuurlijk! ;-)
Harma Jansma
Comments
Mooi verhaal Harma, en vooral blijven komen zodat de techneuten een tegenwicht blijven krijgen!